Όλα τα έργα που αναφέρετε είναι σημαντικά, όπως κάθε μικρό και μεγάλο έργο, για τη συνολική ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης. Master plan με την έννοια μιας ολοκληρωμένης μελέτης αναγκαίων υποδομών δεν υπάρχει για τη Θεσσαλονίκη. Και είναι λογικό να μην υπάρχει, από τη στιγμή που το θεσμικό διοικητικό έλλειμμα στην περιοχή είναι μια πραγματικότητα.

Για να υπάρξει τέτοιος σχεδιασμός ενιαίος και συνεκτικός θα πρέπει να θεσμοθετηθεί η μητροπολιτική διοίκηση. Κι όταν θέλουμε να βλέπουμε τη Θεσσαλονίκη ως μητρόπολη, δεν μπορούμε τα όριά της να τα βάζουμε στα όρια του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος. Σε πρώτη φάση το όριο είναι συνολικά ο νομός.

Πρωταρχικό στοίχημα είναι συνεπώς η μητροπολιτικότητα, ώστε όλα όσα υλοποιούνται ή σχεδιάζονται να υλοποιηθούν στο μέλλον να αποκτήσουν συμπληρωματικότητα, να προτεραιοποιηθούν και να ξέρουμε τι κάνουμε και γιατί το κάνουμε στην περιοχή.

Το Υπουργείο Εσωτερικών για πρώτη φορά προετοιμάζει το νομοσχέδιο για τη μητροπολιτικότητα. Κι αυτό θεωρώ είναι το άλμα στο μέλλον της Θεσσαλονίκης.

Για τα έργα που αναφέρετε η ιεράρχησή μου είναι η εξής:

1. Ενοποίηση και ανάπλαση του παραλιακού μετώπου σε μήκος 40 χλμ. από το Καλοχώρι ως το Αγγελοχώρι κι όχι επέκταση. Είναι ένα έργο που θα δώσει στη Θεσσαλονίκη τη νέα σύγχρονη ταυτότητά της, που θα αναβαθμίσει τη σχέση της με τη θάλασσα και που θα δώσει την ευκαιρία να αναπτυχθεί ένα από τα μείζονα συγκριτικά πλεονεκτήματα, το οποίο παραμένει επί δεκαετίες ζητούμενο και αναξιοποίητο. Εντός του έτους ελπίζω ότι θα εκδοθεί το Προεδρικό Διάταγμα και μέχρι το 2030 είναι εφικτό να έχουν ολοκληρωθεί πολλές από τις προβλεπόμενες παρεμβάσεις, προκειμένου η Θεσσαλονίκη να αποκτήσει ένα αξιοζήλευτο και ελκυστικό παραλιακό μέτωπο, με διαφορετικές χρήσεις.

2. Ανάπλαση της Δ.Ε.Θ. Είναι αναγκαίο να τελειώσουμε με τις ατέρμονες συζητήσεις και την αναβλητικότητα. Το σχέδιο ανάπλασης της Δ.Ε.Θ. έχει περάσει από χίλια κύματα, έχει καθυστερήσει και πλέον απαιτεί νέες προσαρμογές, νέα λογική, νέα δεδομένα. Αυτά θα τα γνωρίζουμε πριν τη φετινή Δ.Ε.Θ. Ελπίζω να ολοκληρωθεί η διαμόρφωση του νέου σχεδιασμού εγκαίρως και να υπάρχει ένα οριστικό χρηματοδοτικό μοντέλο, που θα διασφαλίζει πρώτον το μέλλον του εκθεσιακού φορέα, δεύτερον ότι οργανικά το εκθεσιακό κέντρο θα είναι κομμάτι της καθημερινότητας και της ζωής της Θεσσαλονίκης, τρίτον ότι θα είναι ένας χώρος που θα βελτιώσει το ισοζύγιο πρασίνου στην πόλη και τέταρτον ότι θα υπάρχει σαφής πρόβλεψη, όχι μόνο για την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων, αλλά και για τη λειτουργία και συντήρησή του. Η Δ.Ε.Θ. είναι δεμένη με τον χώρο στον οποίο λειτουργεί περίπου έναν αιώνα. Η κουβέντα για μετεγκατάσταση δεν έχει κανένα νόημα. Με αποφασιστικότητα να προχωρήσουμε επιτέλους όλοι μαζί στην υλοποίηση της ανάπλασης με νέους όρους, στους οποίους θα υπάρχει μια ικανοποιητική κοινωνική συμφωνία, διότι η Δ.Ε.Θ. είναι τοπόσημο της Θεσσαλονίκης, πυλώνας ανάπτυξης και χρειάζεται να τη θωρακίσουμε και να την ενισχύσουμε για να συνεχίσει να προσφέρει στην τοπική οικονομία και στην εξωστρέφεια της Θεσσαλονίκης πολλαπλάσια από τα σημερινά οφέλη.

3. Επίλυση του κυκλοφοριακού προβλήματος. Όπως ακριβώς το λέτε, η αντιμετώπιση πρέπει να είναι ολιστική. Λύση δεν θα υπάρξει ποτέ. Βελτίωση θα υπάρξει. Και βήματα γι’ αυτό γίνονται. Το τελευταίο διάστημα θα έλεγα γίνονται άλματα. Διότι υπήρξε η αναγκαία συνεννόηση μεταξύ των συναρμόδιων φορέων και άρχισαν να ολοκληρώνονται υποδομές, που συνιστούσαν μείζονες εκκρεμότητες, εμποδίζοντας τη βελτίωση της κατάστασης. Όταν μιλάμε για κυκλοφοριακό, προφανώς, εντάσσουμε και τα συγκοινωνιακά μέσα. Σήμερα, έχουμε σε λειτουργία τη βασική γραμμή του Μετρό, ενώ περιμένουμε τον Φεβρουάριο του 2026 τη λειτουργία της επέκτασης στην Καλαμαριά. Έχουμε έναν ανανεωμένο στόλο λεωφορείων και επιτέλους μια αναδιάρθρωση των λεωφορειακών γραμμών, ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των μετακινουμένων. Έχουμε έναν σχεδιασμό για τη δημιουργία χώρων στάθμευσης, έχουμε ένα μείζον έργο υποδομής στην εσωτερική περιφερειακή οδό με την κατασκευή του Flyover και έχουμε και μια σειρά από παρεμβάσεις μικρότερες και μεγαλύτερες, που διευκολύνουν την κίνηση στους δρόμους και την αύξηση της χρήσης των μέσων μαζικής μεταφοράς σε βάρος της χρήσης του ΙΧ αυτοκινήτου. Πρέπει να δημιουργηθεί ένα σοβαρό και ενιαίο δίκτυο ποδηλατοδρόμων, να κλείσουν εκκρεμότητες, όπως η διάνοιξη του ενός χιλιομέτρου στην οδό Λαγκαδά και να προχωρήσουν σημαντικά έργα υποδομής, όπως ο δυτικός προαστιακός σιδηρόδρομος, που η κυβέρνηση τα έχει δρομολογήσει. Όλα όμως έχουν πια ένα θεμέλιο, που δεν είναι άλλο από τη γενική κυκλοφοριακή μελέτη (μελέτη ανάπτυξης Μετρό Θεσσαλονίκης) που παρουσιάστηκε περίπου ένα χρόνο πριν και ήρθε να βάλει σε μια τάξη όσα γίνονται κι όσα πρέπει να γίνουν στην περιοχή για το κυκλοφοριακό και γενικότερα για τις μετακινήσεις.